yaşam acısıyla sevinciyle giderek daha da zor olmaya devam ediyor. Kimsenin acıma duygusunun kalmadığı herkezin geçim derdine düştüğü şu günlerde yaşamak ve hayatta kalmak bi hayli zor. Hırsızların insanları canında bezdirdiği. Düşünsenize onca emek harcıyorsunuz alın teri döküyorsunuz biri gelip herşeyinizi çalıyor yazık çok yazık.
21 yüzyılda herkez çok bencilleşti kendisinden başkasını düşünmüyor. Teknoloji ise giderek insanları yalnızlığa itiyor. Bunun farkını bayramlarda daha da iyi anlar olduk. İstanbulun bir çok semtinde komşuluk kalmadı yıllardır aynı binada yan yana oturan insanlar bile birbirini tanımıyor birbirinden haberi yok bunun sonucu olarak hırsızlığın artmasıda gayet doğal gibi gözüküyor.
Sanki bütün insanları korku salmış sokakta yürürken dahi kimse kimsenin yüzüne bakmıyor sonki insanların hiç bir umurlarında değil yabancı nüfüsu milyonlara dayanmış evlilikler giderek azalmış yerine birlikte yaşamalar başlamış. Bosanmalar giderek artmış biz toplum olarak nereye gidiyoruz. Bu sorunun cevabını bilen varsa yazsın hakikaten giderek yozlaşmaya doğru ilerliyoruz sanki hiç birşey umurumuzda bile değil herkez h-kendini kurtarma çabasında trafikde ilerlerken bile bir çok tehlike atlatıyoruz.Giderek yabancılaşıyoruz.